-
1 πειναω
(praes.: πεινῶ, πεινῇς, πεινῇ - 3 л. pl. πεινῶσι и дор. πεινῶντι; impf. ἐπείνων, fut. πεινήσω, aor. ἐπείνησα - поздн. ἐπείνᾱσα, pf. πεπείνηκα; inf. πεινῆν - эп. πεινήμεναι; dat. part. πεινῶντι - дор. πεινᾶντι)1) голодать, быть голодным(κακῶς Her.)
ὣς λέοντε πεινάοντε Hom. — словно два томимых голодом льва2) алкать, жаждать, страстно хотеть(πεινήμεναι σίτου Hom.; πεινῆν χρημάτων Xen.; πεινῶντες καὴ διψῶντες τέν δικαιοσύνην NT.)
μάλα π. συμμάχων Xen. — крайне нуждаться в союзниках